Saya dulu kerja kedai buku, tempat yang paling bersepah, berserabut dan huru-hara mesti bahagian kanak-kanak. Kerja aku akan jadi banyak mengemas kat area itu. Aku tak tahu lah mak bapak yang tak peka apa yang anak pegang dan ambik. Buku rosak, barang jahanam, malah sampai rak almari patah sebab budak-budak p panjat rak tu. Mak bapak selamba biar anak buat apa saja. Lepas tu sembunyi tangan macam tak bersalah dan tak nak bertanggungjawab. Tu bukan kedai aku tu, kalau tuan kedai nak tuntut kat akhirat, aku tak tau.

Aku tak heran pun kes pukul kepala kucing dengan bahan tumpul sampai mati kucing tu lepas tengok budak-budak biadap dan kurang ajar macam ni. Mula-mula rasa tak apa anak-anak dok jerit kat kucing dan takut-takutkan kucing. Lepas tu apa pulak? Anggap macam makhluk mainan boleh nak buat pukul macam tu je. Bila tak cegah dari awal, anak-anak kecil rasa tak apa proceed lebih-lebih.

Selalu nak berdalih “Awak tak ada anak boleh lah cakap”. Ye lah, tapi mak bapak aku pun ajar macam mana nak jadi disiplin dan hemah kat kedai dan tempat orang. Mak bapak kau takkan tak ajar kat kau? Tambahan pula, kau rela nak tengok barang kau dijahannamkan atas alasan “mereka budak lagi, tak apa lah, biarlah mereka”. Boleh tak macam tu?

Aku boleh maafkan budak-budak bising dan terlebih aktif, tapi sampai rosakkan barang, itu sempadan antara kesabaran dan panas baran.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2747843385266237&set=a.3012013212182585&type=3&theater